Sepi (Maskumambang)

Urip iku asale mung saka sepi.

Tembe mburi mengko,
bakal bali alam sepi.
Mula ayo sing prayitna.

Mampir ngombe sayekti yen denumpami.
Menyang pasar mono,
najan betah mesti bali.
Wong urip neng alam dunya.


Urip iku amung kanggo ngisi sepi.
Dadiya nayaka,
amung kanggo ngisi sepi.
Tan beda kang baud sastra.

Merga ndunya, akeh wong kang padha keli.
Nggone golek bandha,
direwangi demit kali.
Sedheku kekancan dupa.

Kang mangkono tan bakal bisa pinanggih.
Yekti jroning nala,
sugih lan sudraning dhiri
lan tansah nambah kagunan.
------Kebumen, ari kaping 13 sasi Juni "Sepi Semedi Suwung Ngelmi"--------